۹ قاعده برای خلق بهترین عکس‌ها

هیچ راه ساده‌ای برای خلق یک شاهکار عکاسی وجود ندارد. ولی قاعده‌های معینی وجود دارند که می‌تواند در این راه به شما کمک کند.

نابغه‌ی عکاسی، استیو مک‌کری با این قاعده‌ها آشنایی دارد. حتما نام او را قبلا شنیده‌اید. استیو مک کری از مشهورترین عکاس‌های عصر حاضر است. عکس دختر افغان بر روی جلد مجله‌ی نشنال جئوگرافیک در سال ۱۹۸۴ یکی از شاهکارهای این عکاس است. تصویری با لقب فراموش نشدنی ترین عکس و مونا لیزای جهان سوم. استیو این عکس را از دختری افغان به‌نام شربت گل زمانی که او ۱۲ سال سن داشته ثبت کرده است.

او این قواعد را با مثال‌هایی از آثارش نشان می‌دهد. قواعدی کلی که بادر نظر گرفتن آنها در عکاسی، می‌توانید آثار زیبایی خلق کنید.

قانون یک سوم

قسمت‌های مهم عکس را در امتداد خطوط و قسمت‌های دارای بیشترین اهمیت را در محل تقاطع خطوط قرار دهید. قانون یک سوم(Rule of Thirds) ابتدا توسط جان توماس اسمیت، نویسنده کتاب Remarks on Rural Scenery مطرح شد. اگر عکس را از دو راستا به سه قسمت مساوی تقسیم کنیم، هرکدام از خط‌ها، یک مسیر مهم و هرکدام از نقاط برخورد خطوط، یک نقطه مهم در عکس هستند و قسمت‌های مهم تصویر بر روی این نقاط و خطوط ثبت شود.

در تصاویر زیر مشاهده می‌کنید که مرد هندی و پیرزن بر روی محل تقاطع خطوط قرار گرفته‌اند. همچنین در دو تصویر دیگر قسمت‌های مهم عکس در امتداد خطوط قرار دارند.

خطوط هدایت کننده

از خطوط طبیعی موجود در محیط برای جلب توجه بیننده استفاده کنید. خطوط هدایت کننده، خط هایی هستند که توجه بیننده را به سمت سوژه اصلی عکس بکشانند. خطوط هدایت کننده همیشه به صورت رشته ای از خطوط موازی تعریف نمیشوند . بعضی اوقات شما بایستی از آنچه که در محیط در دسترس است استفاده کنید.

خطوط مورب

خطوط مورب اگه به طرز صحیح انتخاب شوند و در کادر قرار گیرند، پویایی خاصی به تصویر می‌بخشند.

کادربندی

از کادرهای طبیعی موجود در محیط شبیه درب و پنجره‌ها حداکثر استفاده را ببرید.

نمونه ای خارج از آلبوم استیو مک کری

تضاد

تضاد بین سوژه عکس و پس زمینه را تشخیص داده و از آن استفاده کنید.

پر کردن کادر

به فردی که می‌خواهید از او عکس بگیرید نزدیک شوید.

نگاه نافذ

چشم راست یا چپ را در وسط تصویر یا مرکز ترکیب بندی قرار دهید. با این‌کار گویی چشم‌های سوژه، بیننده را دنبال می‌کنند.

الگو‌‌ها و تکرار

مشاهده الگو‌ها در تصاویر لذت بخش است. اما زمانی که الگو‌ها از بین می‌روند تماشای این تصاویر بیشتر لذت بخش است، زیرا این ناهماهنگی تضاد را وارد تصاویر می‌کند.